|
|
|
|
|
|
|
|
Hüzün nedir
Hüzün nedir dostlar bilir misiniz?
Hüzün, yuvasından,düşen bir kuştur
Hüzün,bir neşeye ulaşmak için
Devamlı çıkılan bitmez yokuştur.
Hüzün,ayrılıktır,kavuşmamaktır
Hüzün,gurbet elde siyah gecedir
Hüzün,yaslı gönül,konuşmayan dil
Suskun dudaklarda,iki hecedir.
Hüzün,karlı dağdan kopup gelen çığ
Hüzün,bakmasını bilmeyen gözdür
Hüzün,laf söyleyen yobaz hödüğün
Dilinden dökülen manasız sözdür.
Hüzün,yağmalanmış arı kovanı
Hüzün,bal yapmayan tembel arıdır
Hüzün,renk renk açan bir gökkuşağı
Mavi,yeşil,erguvan ve sarıdır.
Hüzün,tek kumrudur ağaç dalında
Hüzün,bir buhardır,sistir,dumandır
Hüzün toplulukta, kalabalıkta
Yalnızlık duyduğun bir kısa andır.
Hüzün, göz yaşıdır gül yanaklarda
Hüzün, çisil çisil yağan yağmurdur
Hüzün,yoktan yere dosta atılan
Çıksa izi kalan,balçık,çamurdur.
Hüzün,sonbaharda yaprak dökümü
Hüzün,yollarımı kapayan kıştır
Hüzün,bir ceylanın zalim avcıya
Yolladığı acı,masum bakıştır.
Hüzün,beş yaşında su satan çocuk
Hüzün, parasızlık ve yoksulluktur
Hüzün,din imanı bir yana atıp
Menfaat peşinde kula kulluktur.
Hüzün,gece gündüz kapıyı çalan
Hüzün,istenmeden gelen misafir
Hüzün,bulduğunu kabul etmeyen
Gönüllerde pastır,ellerde kirdir. |
| |
|
Kemal Eyüpoğlu
|
|
Adresim Hüzün
bugün günlerden hüzün
yer hüzün ülkesi
intiharda bileniyor duygular hüzünlü bir karanlığa
dolaşıyorum gelişigüzel
ayağımın altında dallar eziliyor
hüzün kırılıyor yalnızca
hüzün alıp hüzün satıyorum
kazancım hüzün
kaybım da
gül uzatıyor küçük bir kız
:
“al bunlar en güzelleri
adları hüzün çiçeği
hüzün kokarlar aynen hüzünlü gönlün gibi...”
ağaç olsam hüzün dökülüyor yapraklarımdan
yağmura koşsam hüzün boşanıyor üstüme
bıraksam kendimi kaçsam oradan
yok olası hüzün koşuyor ardımdan!
ben: hüzün
ikametgah: hüzün sokağı
adresim bu işte!
beni ararsan eğer hüzn'ü sorman yeter
bir köpek uluyor sokakta
hüzünlü bir ölümdür buralar!
(2 Haziran 2003) |
| |
|
Naime Erlaçin
|
|
|
Bugün 1 ziyaretçi (1 klik) kişi burdaydı!
|
|
|
|